Welkom in het buitenmuseum van Haarlemmermeer
Waar staat deze verhalenpaal?
- Locatie: Bocht Ramaerstraat het Wilsonpad op, vlak voor de brug over het water, dichtsbijzijnde adres: Ramaerstraat 8
- Coördinaten: 52.307.207.647 / 4.684.988.867
- Fietsknooppunten: 54 en 58
Binnenmuseum
Naast de 25 Verhalenpalen die verpreidt staan door de hele polder, kunt u ook een bezoek brengen aan het Cruquius Museum in Cruquius en het Historisch Museum Haarlemmermeer in Hoofddorp. Kijk op www.haarlemmermeermuseum.nl.
Heeft u een verhaal bij deze paal? Stuur het naar schakelsaandeketting@shmdc.nl.
Dr. Nanningabad
Het duurde toch nog tot 1932 eer in een waterrijk gebied als Hoofddorp een echt zwembad kwam. Het eerste zwembad van Hoofddorp bevond zich in het Achterkanaal, waar nu de Gelderstraat met een brug over het kanaal de verbinding vormt tussen de woonwijken ’t Oude Buurtje en Pax. Het zwembad wordt aangelegd in het Achterkanaal, waar toen de ijsbaan was.
Het complex bestond uit drie bassins: één voor de kleintjes, één oefenbassin en één van drie meter diep en honderd meter lang. De bezoekers kwamen langs de Kruisweg of langs de Hoofdweg. Vanaf de Hoofdweg liep een smal pad naar het bad, eigenlijk niet veel meer dan een afgeschut deel van de Genievaart. In de dijk was een betonnen trap gemaakt, waarvan ook de fietsers gebruik maakten.
Het bad wordt officieel geopend op 3 juni 1932. Later werd het genoemd naar dokter H.D. Nanninga, een van de oprichters van het “Comité tot stichting van een Bad- en Zweminrichting “. Het bad kende een pierenbad, een oefenbad en een diep bad. In 1933 besloot het bestuur van de Vereniging Bad- en Zweminrichting Hoofddorp gemengd zwemmen toe te staan, waarna een belangrijk deel van de leden het lidmaatschap opzegde. In mei 1949 volgde een grote verbouwing. Er kwamen betonnen steigers en paden en de kleedhokjes werden geschilderd. Conform de eisen van de tijd was er in 1956 was er weer een grote verbouwing. Op 16 september 1972 sluit het zwembad definitief. Op de locatie zelf herinneren wat betonresten aan een roemrijk zwemverleden.
Liesbeth vertelt…
Ik heb mijn zwemdiploma in het dr. Nanningabad gehaald. De badmeester was Rien Knol. Rien hield ook erg van dansen. Dat werd soms ook in het zwembad gedaan. Mijn moeder had eens tegen hem gezegd dat hij een dansschool moest gaan beginnen. Dat heeft hij ook gedaan in Haarlem aan de Gedempte Raamgracht.
Het zwembad was niet verwarmd. Ik was 9 jaar toen ik af moest zwemmen. Dat was in 1955. Na afloop kreeg ik van moeder een moltondeken omgeslagen. Zo koud was het. Je leerde zwemmen aan de haak en met ijzeren bussen om. Op een krukje moest je droogzwemmen.
De Christelijke School was altijd een paar minuutjes eerder uit. Het was altijd een gevecht om de hokjes anders moest je je omkleden in het schapenhok. Je kon toen nog de klok van de kerktoren zien. Ik weet nog dat ik zei: “Jongens, het is kwart over half zes”.
Het ging in die tijd niet goed met de gezondheid van de jeugd. Er moesten ter bevordering van de gezondheid meer lichamelijke activiteiten komen. De dokter ging een sport- en gymvereniging oprichten en het zwembad kwam er. Hij organiseerde ook wedstrijden.
Patiënten met verwondingen werden door hem naar mijn moeder doorgestuurd. Zij kon zo goed verbinden. Moeder had haar EHBO diploma gehaald. Thuis was ook een heel grote verbandtrommel.
In 1975 is de ligweide van het voormalige zwembad in beslag genomen door de buurt. Het werd een speelplek. Een jaar later zijn aan de kant van de Fortweg tuinen gecreëerd.
Leendert vertelt….
Dokter Nanninga was een heel sociaal bewogen mens. Ze hadden twee dochters; Puck met de rode haren en Noor. Noor is later getrouwd met een arts. In het dorp Hoofddorp woonden de twee artsen Bulk en Nanninga. Dr. Bulk was een klein mannetje. Ik kan me nog herinneren dat hij naast het Gemeentehuis woonde. Wij hadden als jongens de fietsen voor zijn oprit gegooid omdat we beukennootjes aan het rapen waren. De dokter kwam er aan met zijn Chevrolet 39 kon er dus niet inrijden. Stapte uit de auto om de fietsen opzij te zetten, maar helaas reed de auto de sloot in.
Dr. Nanninga was een echte heer. Hij droeg altijd een hoed en was aardig voor iedereen.
Nominatie door Bram Verbeek
Het zwembad werd na toestemming van defensie aangelegd in het achterkanaal, dat oorspronkelijk diende als aanvoerkanaal van munitie en voedsel voor de bemanning van de forten. Het zwembad werd geopend in 1932. Het werd later genoemd naar een van de oprichter van het “Comité tot stichting van een Bad- en Zweminrichting “: dokter H.D. Nanninga .Het bad kende een pierebad, een oefenbad en een diep bad. Na een vergadering in 1933 werd gemengd zwemmen toegestaan, waarna een belangrijk deel van de leden van de vereniging hun lidmaatschap opzegden. In 1948 werd het zwembad grondig gerenoveerd, de oorspronkelijke houten loopsteigers werden van beton. Het zwembad werd gesloten in 1972.
Nominatie Franke van der Laan
Dat was het 2e zwembad in de polder (de eerste was de vijver bij l’hirondeel, aan de voet van de toenmalige vuilnisbelt). Het Dr Nanningabad werd rond 1930 aangelegd als openluchtzwembad op de plek van de ijsbaan. Hele generaties kinderen leerden er zwemmen vanaf april bij een zeer bekende badmeester (naam ontschiet me even) in streng gescheiden jongens en meisjes groepen. Rond 1976 werd het niet meer acceptabel geacht om tussen ratten en snoeken te zwemmen en kwam het Arnoldus (eerste chloor) bad. Sinds 1975 is het Nanningabad in gebruik door de buurt (kippen en geiten). Sinds 1976 als heemtuin/groentetuin Het diepe bad bevriest bijna nooit doordat er kwel water opkomt.
